|
gister,
sprak dat paard over verminking zinloos
van bloed voor bloed en oog om oog
die onwijze haat gespijkerd
nog mank het hoofd
na nobelheid in vernedering opgesloten
een te gemakkelijke prooi voor mes
en prikkeldraad , de verachtelijke
daden van een gebroken hart
immer, het paard droeg velen
naar het hart van dromen en vergaf
meer vergeven dan een onwetende
was een trouwe metgezel
voor wie liefde zocht op zijn rug
was bereidt te sterven voor wat lief heeft
als het moest en meer
liever dan lief heeft
voor het hart en opgestegen
nu prins of prinses was , een vriend was
dat goede vrienden niet sterven
ook als het moest
is leven meer
en
het oude paard stond recht
schudde het lijf
wederom briesend, hinnekte
en steigerend werd hij the Black Beauty
van weleer zonder angst
voor welke dood dan ook staarde hij
naar mijn ogen omhoog, kleurde
grijs en uiteindelijk wit
vloog de Pegasus
met zijn vleugels
landde wollig
=================
en de tand des tijds zag de eenhoorn
het bloed druipend langs flank en
schouders
met in zijn ogen de angst voor haat
aangedaan van toen al
geleerd van vader
moeder het land van ieder
en verwerd een levend wezen
tot aan een gedaante
het zand viel en sprak liefde
de eenhoorn knielde briesend zei
als jij en ik strijden wij
en ik zei vergeven is de oorlog
die wij voeren,
een van eer en trouw
in vastberadenheid klopt dit
als een, Nu
en het witte paard kreunde
van onze pijn
mijn rechter streelde
wonden
lieten rood zwarte vlekken na
en het paard heelde
de gedachte aan vrijheid en waarheid
strijdbaar was de liefde ,
een hechte vriendschap in galop
door de hemel
om te zien
over de uitgestrektheid van aarde
over vlakten van bezieling
voor vuur waar veren verworven manen
bewaakten in de zweethut van leven
onbaatzuchtig voor een ander
voor natuur of welke god dan ook
en vooral
voor die waarden en normen
de eigen mens en het menszijn
hoe weerloos ook
zo weergaloos is
de liefde
zo hoorde het paard van
de adelaar aangedaan door de laatste
mijner strijd, een wens, een vader
van elke gedacht, een zuiver hart
als altijd
en het paard bracht mij naar hier
voor wat leeft in elke vorm en ik roep
sta op tegen onrecht, heb lief en
recht de sterkste
hij is frank en vrij
de grootste koning der dieren , het paard
het dier, het mens met meer hart
dan welke goliath ook
en pas op
als hij valt dat staat hij zonder hulp
als het machtige paard en waakt over
een plaats, een plein
met de wereld op zijn rug
de liefde zal zegevieren
( voor totale overwinning
de reis is begonnen )
"Verhalende fictieve poezie"
(c)MickeyF - April 11 2015
|