 |
| Hendrik Laanen - 10:58 13-09-2010 |
|
|
Mevrouw Agatha Tervuren had een vriend. Niet zo’n lullige als alle vrouwen van haar leeftijd met een spaniel of een basset of zo, nee, een wasechte met alles er op er aan. Alleen de aanwending was een bijzondere opgave.
Henri was semi-homo.Dat wil zeggen dat hij de burgerij graag epateerde zonder de fysieke ellende. Want laten we wel wezen.... of nee, laten we dat maar niet doen Laten we verder gaan met het relaas van Henk en Aagje, want zo waren ze gedoopt.
Ze waren niet eenkennig. Tegen de juiste vergoeding was Henri graag bereid zijn vaardigheden aan te wenden in meer orthodoxe zin. Een schat van een jongen in het dagelijks gebruik. Alleen als hem iets niet zinde kon hij venijnig zijn als een homofiele kat. Maar daarin had hij de juiste tegenspeler. Mevrouw Tervuren kon gemeen als pompwater zijn. Alleen niet zo doorzichtig, hetgeen haar in het dagelijks gebruik niet eenvoudiger maakte. Maar Henri was daartegen wel opgewassen, zoals het behoort.
Ja, je kon wel lachen met die twee. Als ze op Zondagmiddag gingen wandelen, wat in hun contreien nog een gebruik was, waren ze een sight for sore eyes. Opgedirkt en aangedaan, vriendelijk wuivend en lachend naar de buren, die vanachter hun gordijntjes besmuikt zagen hoe het die twee een rot zorg was wat men van hen dacht.
‘Henri?’
‘Ja, Aggie.’ Een trek op haar gelaat gaf te kennen dat ze onaangenaam getroffen was, maar ze had geen keus. Eén verkeerd woord en Henri verviel in een dagenlang gemok. Geen dreiging van vertrek overigens. Hij keek wel uit. Er was geen tehuis te vinden, zozeer voorzien van alle gemakken en gerief. Hij hield het ook met liefde schoon en was veel aan het fornuis in de weer.
Mevrouw had slechts een paar eenvoudige wensen, waaraan hij, met het aan de kant zetten van wat tegenzin, adequaat kon voldoen.
‘Henri, ik had zo gedacht...’
Deze kromp licht ineen. De formele naamgeving was maar zelden een verbetering. Agaath kwam dan weer met een leuk plan dat zijn evenwicht verstoorde.
‘Wat had je dan gedacht, lieve?’
Afwijzing was prematuur; daarvoor was er nog tijd genoeg als meer informatie voorhanden kwam.
Ze liepen nu in het plaatselijk plantsoen. Henri keek naar haar. Er was iets. Maar wat. Een zeker waas van ... nee, niet nu, in der hemelen naam. Om hen heen dwarrelde jong goed. Prille moeders liepen trots met beladen transportmiddelen. De plaatselijke basset had jongen. Procreatie alom.
Hij droomde wat weg, toen hij werd opgeschrikt door trillertjes en toontjes.
‘... en waar is me kleine jongetje dan ... oh, wat hebbie een leuk pakkie an ... en waar is je moesje ... oh daar, ja, die verdient zo’n apie als jij niet ... staat maar te lullen met dat etter Sjaan ... ja, die wil Jeanne genoemd worden ... voor als ze weer eens vreemd gaat ... ha, die Sjaan hoe gaat-ie? .. met mij goed en met jou, heb je al een ... oh, sorry, dat wist ik niet...’
Hij heeft ‘r gedumpt. Hoezee. Dat zal ‘r leren.
Een en ander ging aan Henri grotendeels voorbij. Hij werd meer in beslag genomen door de uiterlijke kwaliteiten van Jeanne. Tjonge, wat een stuk was dat nog. Vergeleken met Aag ... maar ja, zo is het leven niet.
‘Kon Aagje, we moeten weer eens verder.’
‘Ja natuurlijk, we moeten nog ...’ Ze lachte besmuikt naar Jeanne van jij-weet-wel-waar-ik-het-over-heb.
Jeanne keek blanco terug. Tering wijf. Dacht ze.
Ze liepen verder, het plantsoen in naar de vijver.
‘Kijk, Henri, daar is nog een bankje vrij.’
Zuchtend liet hij zich neer op de harde houten zitting. Jeanne had een natuurlijk kussen. Hij was op de rand van uitmergeling. Om jong te lijken.
Ze keken rond naar de zitters op de aanpalende bankjes.
hendrik
|
|
|
Reactie gegeven door 88 - 18:02 26-05-2015 |
|
|
|
jammer dat dit nooit werd gelezen, of van reactie voorzien, ik kwam het nu tegen en dacht .. ah wat een mooi werk, hier kunnen langdradigsaaie verhalenschrijvers nog iets van leren :)
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
