|
groen is de dag hij spuwt mij wier in mijn betraand gezicht en ook het zwoele zware
middaglicht dat schimmig glimt in ’t goud van zon twaalf uur schuimt in het riet en ’t kolkt en klokt uit diepten zijn adieu
’k lig roerloos stil in ’t vochtig natte en wil bewust niet luisteren naar de lucht waar ik jouw ogen vind en witte wolken fluisteren
tot hen de wind verscheurt uit flarden dode zwanen vormt en ook een drakenkop die vlammen werpt een reuk die naar jou geurt.
sunset 28-07-2007
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|