|
de strompelaar herkauwt zijn jonge dagen achter in de stegen dat zei men hem niet
toen men zijn eerste frisse tandjes, trots portretteerde in een kleine blauwe studio wat een neergang!
Hoe men hem de naam gaf dat kruipend nieuwe leven van de lievelingsopa van ma en 't joch kroop lustig voort
de strompelaar bijt zich in de lippen althans, wat er van over is
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|