|
ramen zijn open
en het unieke
is slecht vast te houden
zelfs wanneer men stopt
met spreken schrijft de wind
op eigen wijze het bewegen
gaat het om de weergave
van momenten die
plots iets onderbreken
zelfs daar waar kraaien
als versteend nu staren
over het pas geploegde veld
dooft later een nevel
weer de sporen uit
van de nog heldere helft
van de wereld
geen tijd voor afscheid
wanneer alles terugkeer is:
bodemloos opbewaard blauw
met daarin een ronde
zingende maan
vleugels van raven
waaien in populieren
sunset 31-01-2012
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|