|
Lily Parke - 22:43 16-03-2010 |
|
|
de winter roffelt, vlucht rakelings rakend en onvatbaar rouwt zijn sterven in lentebries
laat takken, stilgezwegen, herleven
weerloosheid is mijn doodsteek
maar luister, je bent er, dus blijf even niemand zal weten, niemand zal begrijpen
hoe je met de vinger op mijn lippen
|
|
|
Reactie gegeven door Yellow - 10:44 19-03-2010 |
|
|
|
ik vind het top, veel gevoel in, mooie sfeer rond
|
|
Reactie gegeven door Schrikkeltijd - 00:22 19-03-2010 |
|
|
|
Een beetje heel erg veel mooie woorden achter elkaar, te veel mooischrijverij waardoor het echte mooie ondersneeuwt.
Maar deze zin vind ik zeer de moeite waard, ook of juist door het open, onverwachte, abrupte einde (doet me heel in de verte aan Vroman denken):
niemand zal weten, niemand zal begrijpen
hoe je met de vinger op mijn lippen
verlangen wenkte, sinds
groet.
|
|
Reactie gegeven door Mr.Deuce - 23:17 18-03-2010 |
|
|
|
Je hebt wat mooie beelden hier (vooral in de 2de strofe), maar het ritme mis ik een beetje. Bv: in de eerste strofe 'rakend' haalt het tempo eruit, anders had zou roffelt-rakeling-rouwt mooi doorlopen.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|