Hoofdmenu
    Hoofdpagina
    Gedichten
    Auteurs
    Zoeken
    Reacties
    Insturen
    Voorwaarden
    Greencard
    Contact

  Inloggen
 

  Registreren
  Wachtwoord vergeten

  Laatste 35 reacties
 
re: FEESTDiotheC...
re: Lezenwietewu...
re: Lezenwietewu...
re: FEESTSoit
re: FEESTSoit
re: vegannis...MirandaMei
re: FEESTMirandaMei
re: InktDiotheC...
re: Pasen aa...Tsila
re: Inktwijnand
re: vegannis...Erik Le...
re: vegannis...Mr.Deuce
re: InktLetItAl...
re: InktLetItAl...
re: InktLetItAl...
re: InktLetItAl...
re: InktBuigt
re: Inktcoolbur...
re: InktDiotheC...
re: Inktwijnand
re: Inktcoolbur...
re: Inktwijnand
re: InktDiotheC...
re: InktDiotheC...
re: InktDiotheC...
re: (G)razen...coolbur...
re: Spokencoolbur...
re: De geur ...Claudel...
re: SpokenClaudel...
re: vegannis...Erik Le...
re: [30-007]...Claudel...
re: Morsewijnand
re: Herderst...coolbur...
re: Nimfomaniakcoolbur...
re: Brozen d...MirandaMei
 Meer reacties

  Laatste 25 gedichten
 
Inktcoolbur...
vegannisatieErik Le...
The African ...Claudel...
Licence to k...Claudel...
I wanna be y...Claudel...
Waar is Stev...Claudel...
alweer bijna...DiotheC...
Con-textdegon valk
Stop de tijd !!Claudel...
Tattoo you Claudel...
Zo'n dagDiotheC...
Een HuisHenk Gruys
herfst 2019augusta
FEESTSoit
Filosoof in ...Claudel...
bewegingenErik Le...
dubbellevenErik Le...
Claude Money?Claudel...
Brothers in ...Claudel...
Beast of bur...Claudel...
VogelsMarkeR
SleutelsHenk Gruys
Renee, remem...Claudel...
ViltjeSoit
Adem voor ad...seline168
 Meer gedichten
5
 warket - 21:38 20-02-2010 Stuur e-mail  Profiel bekijken van warket  Bekijk statistieken van dit gedicht 











fietser met korte rok 2004


 


De dagen worden korter, de nachten lang. Binnenkort zal de zonsopgang onderweg verdwijnen. Zonsondergang is voorlopig nog een cadeau tot het winter wordt. Seizoenen kennen geen stilstand.
Aan de campus fietsen studenten nonchalant tegendraads. Ze giechelen en kwetteren zonder handen aan het stuur. Toen gebeurde waarvan ik dacht dat het me nooit zou overkomen. Een frontale klap in schemerlicht. Ik botste tegen een fietser met korte rok en kniekousen aan. De kou beet tussen haar benen. Ik riek nog zo dat ochtendparfum dichtbij. Schreeuwend, wenend lag ze langszij. Ik voelde me schuldig
ook al was het niet mijn fout. Als een gek graaide ik haar schriften van de weg en probeerde haar te vertellen dat het een stom toeval was, dat dit nu eenmaal kan gebeuren.
Aan het water verlies ik mijn menselijkheid als ik naar de eenden kijk. Zie hoe ze vliegen en kwaken in een onverstaanbare taal. Twee van hen komen dichterbij. Ze vragen om eten maar ik heb niets bij.
Weer niets…niets erweer….
Verder aan de kant zit een kater.
Zijn snorharen zijn bedauwd. Hij zit daar tot ik dichterbij kom. Dan sluipt hij weg. Ik passeer de plaats waar hij was en vergeet haast de reden waarom ik hier ben. Verder, evenwijdig met het pad is een treinspoor en een brug. Een brug waaronder ik als het regent mijn handen droog en een sigaret draai. Dan sta ik ook te staren naar de grijze lucht, de brug, de spoorweg, de rivier, naar rimpels van regen op het water met uitdijende cirkels die botsen tegen de kant, die de boeien verbreken waaraan ik gekluisterd ben. Even niet ze, wij, men, enzovoort.
Ik heb altijd plezier gehad om met iets onvoltooid bezig te zijn, maar nu blijft er niet zoveel tijd meer over. Meer en meer denk ik aan onze sterfelijkheid. Vreemd genoeg bedroeft mij dat niet. Wat mij nieuwsgierig maakt is of er iets onthullend zal zijn. Of zal het zijn zoals voor onze geboorte: ...niets.   Hoe kan ik dit tijdelijk bestaan erkentelijk zijn?  Ik dacht dat ouderdom wijsheid had maar er zijn meer vragen dan voordien. We worden onvermijdelijk oud. Een voor een. Het is een kwestie van tijd. Alleen de sneeuw, regen en wind verouderen niet.
Aan het kanaal doet een reiger een mislukte poging om op te stijgen uit het water. In een walm van brouwsel loopt mijn weg verder langs de Dijle waar men in middeleeuwse tijden Margriet ingesmeten heeft nadat ze verkracht en gesmoord werd. Het lijk dreef stroomopwaarts. Ik ga rusten aan het meer, kijken hoe de zilverschijn op het water met het daglicht verdwijnt.
In het centrum van de stad heien machines palen in de grond. De bouwwerf is als een voetbalveld verlicht terwijl bouwvakkers met rubberen laarzen zich zwaarbeladen door het slijk ploegen.
Het ongevraagde van het werk is tot mij doorgedrongen.
Later naar de avond toe bij mijn terugkeer naar huis neem ik twaalf gepikte bakstenen mee. De boeren doen de bieten uit. Ze blijven maar doorrazen met hun machines over smalle wegen. Veldwegen zijn dan modderig en met die felle wind van vrijdagnacht  liggen daar waar bomen staan afgewaaide takken op de grond. Met twaalf bakstenen in het pikkedonker op een modderige veldweg in een lichtstraal van twaalf meter klief ik naar huis.
Wintermaan, ijskoude lucht. Mijn adem verdampt. Kom thuis.
Van gruwelen gespaard, ben ik nu alleen achter gebleven in een avond…spreek tot iemand mijn woorden leest Twee woorden zoals wijnrood en fluwee
l.

Reactie insturen
Graag eerst...

Inloggen of Registreren
re: 5
Reactie gegeven door warket - 16:00 23-02-2010 Stuur e-mail Profiel bekijken van voet
Je zal het toch moeten nemen zoals ik het presenteer. Het is te definitief om aan deze ramp nog iets te wijzigen. Een andere avond misschien.

warket

re: 5
Reactie gegeven door Paul_Bernhard - 21:42 21-02-2010 Stuur e-mail Profiel bekijken van voet
Ja ho effe, je kan die fietster niet zo achterlaten. Dit kop- en staartloze wil er niet in bij mij, vanavond.

gr p

re: 5
Reactie gegeven door Hendrik Laanen - 11:46 20-02-2010 Stuur e-mail Profiel bekijken van voet
Fraai. Surrealistisch met gebruik van alledaagse beelden en bewoording.


De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
2006-2024 © Bizway - BTW nr. NL821748014.B01 - KvK 28086287