Ze
fietsen sneller dan ik. Ze lopen sneller de trappen op en af en nog van alles
wat ze doen. Zelfs de tijd doet het sneller dan voordien. Zo sta ik ‘s avonds
als een nietsnut nog koppig te fluisteren tegen mezelf: het gaat zo vluchtig
snel.
Waarom groeit (alles) naar boven en niet naar onder, waarom wordt (alles)
groter en verkleint het niet. Zou het iets te maken hebben met de wil om
zwaartekracht te overwinnen? Wat voelt een zwaluw die naar Afrika vliegt?
Weet ik wel dat dit geschrevene gelezen wordt. Ben ik op een stoel gezeten,
zwijgend, dan sprekend.
Vooraleer ik binnen ga kijk ik naar de sterrenhemel. In al die tijd is
daarboven niets veranderd. Het is een geruststelling, een houvast.
Ik herinner me dat ik met mijn broer achter onze ouders liep als we ‘s avonds
na een familiefeest terug naar huis gingen. We keken
naar de sterren in een gitzwarte hemel en probeerden ze allemaal te tellen. Af
en toe bleef mijn vader staan en wees hij naar de grote en de kleine beer. Dan
liep hij weer verder langs het voetpad naast de kasseiweg met moeder, zij aan
zij.
Bij elke lantaarnpaal zagen we hoe onze schaduw in het oranje lichtschijnsel
bewoog, terugkeerde en opnieuw verdween. Mijn broer en ik keken er zwijgzaam naar. We vroegen ons af vanwaar
die schaduw kwam.
Nu ik opnieuw in die sterrenhemel kijk denk ik aan de wandelingen in het bos,
hoe onze kinderen schaterlachend wild langs elkaar liepen. Ik kan die
kinderhand nog zo in mijn handpalm voelen.
Aan de ‘Zeven sterren’ bleven we staan. Daar liggen drie gebroken stenen
die in elkaar passen en een ronde schijf vormen van drie meter op een meter.
Men zegt dat een boer die brokstukken tijdens het ploegen van zijn veld
gevonden heeft. Ze hebben ze met de ossenkar naar deze plaats gebracht. Het
zouden restanten van een meteoor zijn maar het kon evengoed een altaar geweest
zijn. Ik zie opnieuw hoe zij die stenen opklommen, kraaiend een kreet
slaakten van: ik sta op de top . Ik heb hen verteld: dat is een stukje van een
ster.
We gingen verder, bleven staan, gingen verder, bleven staan in een zonnestraal.
Er lagen kastanjes op de weg. Gek dat niemand die wou.
Ja, ik ben het met Hanny eens.
Dit houd ik wel een boek vol.
Groetjes, Artifex.
re: 3
Reactie gegeven door warket - 15:05 20-02-2010
Raar, de schrijver die zijn schrijfsels in een boekenwinkel ziet liggen. Ze kopen dan mijn belevenissen voor pakweg vijftien euro, lezen het in hun bed en zo.
re: 3
Reactie gegeven door Hanny van Alphen - 01:13 20-02-2010
Dit is goed geschreven zeg. Een boek waar geen einde aan komt schrijf je. Stuur die eerste honderd bladzijden naar uitgevers. Wie weet lees je dan ooit nog eens een boek binnen het jaar uit.
Groet,
Hanny
re: 3
Reactie gegeven door warket - 00:27 18-02-2010
Ik slaag er niet eens in om één boek per jaar helemaal uit te lezen, zelfs niet dat van een vriend die aan longtering overleden is. Het komt niet door tijdsgebrek. Het is eerder aan die eigenzinnigheid van mij gelegen...altijd zelf bezig zijn enzovoort. Pure egotripperij.
Ik ben een boek aan het schrijven en zit nu bijna aan bladzijde driehonderd. Ondrukbaar omdat er geen einde aan komt.
Mijn bedoeling is om het hier in hoofdstukken te publiceren. Ze kunnen me op de duur maar buiten gooien. De hoofdstukken geef ik een nummer. Meer dan zoveel is het niet.
groet
warket
re: 3
Reactie gegeven door Paul_Bernhard - 23:16 17-02-2010
Bravo.
Niks geen stukje "dat ik ken van je" (zie je eigen mail). En een heerlijk stuk. Toch ben je veranderd, in je schrijven, in de jaren dat ik je nu lees. Is dit iets van (hoe) lang geleden dat je her-schreven hebt?
Ken je het boek van Pfeijffer, Filosofie van de Heuvel? Over zijn fietsen als niet-fietser :-)? Lezen! Als jij jouw fietstochten nu ook eens aanpakt, op een dergelijke wijze, hebben we een fantastisch boek.
groet
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
