|
je draagt de avond in je handen
fluistert me iets toe
we waren wandelaars
in het gesnoeide park
al had je meer met mode
toch bekoorde oud je ook
keek naar de fonteinen
en de rimpels in een gezicht
ongrijpbaar was niks
toen je sliep
pluisjes gehaald werden
van een gekreukte jas
we waren als water
schelpen op het strand
voor even gingen ze
de vogels
en onze herinneringen
aan elkaar
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
