|
ik ben een tussenvrouw
scheer me en verander mijn kleren
laat mij een oase zijn voor soldatenlaarzen
een Fatima zonder klitten
ik heb mijn huis gebouwd op een plek
vol honger en verlangen, dorst misschien
omgeven door een zee van oorlog
blauw van bevelen en buigen
alleen de nacht tekent hier
als een aangezogen rood snoepje
mijn te nette gezicht
de maan schijnt zachtroze
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|