|
gerrypit - 14:39 04-11-2009 |
|
|
Het is dag maar ‘k heb de lamp ontstoken omdat het licht van buiten, binnen bleef door ’t grijze deken dat aan mijn ramen kleeft zie ik nog rozen in de knop gebroken.
Ik hoor de vogels zwijgen oorverdovend de stilte die vooraf gaat aan de storm een vrouw, zwaar gesluierd voor de vorm aan God of Allah eeuwig trouw belovend.
Draai ik mij naar de andere kant zie ik vijf armen vatten vuur en vlam blijf nog even dralen, maar dan schenk ik de wijn met gulle hand
|
|
|
De herfst doorbladeren>Gerrypit |
|
Reactie gegeven door Ries - 16:18 05-11-2009 |
|
|
|
't grijze deken <> de grijze deken?
Ja, die hybride theerozen blijven onafgebroken tot vervelens toe bloeien, tot ze naar de knoppen gaan :-D.
Ik weet nog zonet niet of God en Allah in één zin te vatten zijn met een gesluierde vrouw. Een god zo m.i. in de regel genoeg moeten zijn.
Begrijpen doe ik het eigenlijk ook niet zo goed; wat die vrouw hier (in dit gedicht) uitspookt. Voor de decoratie mag ze achterwege blijven. Want alcohol schenken wordt toch niets bij zulkse dames :-)
GrR
Overigens vond ik vlam vatten altijd wel aardig, maar vatten vuur spreekt mij minder aan.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|