|
door jou in mij een lachen luid en hoop ligt elke smart vooruit omarming in het wegbewegen en tuimel steeds het eerste strekken voelbaar soms het einde van ’t verhaal net als de leden van mijn lijf in ‘t midden steeds een buigen
het steken sterft als kramp na dagenlang ontspant een draaien zich, een wenden en denken zonder strop of bijl verloren in de beelden uitgehongerd, mat en toch standvastig in het wankele zonder te schrikken verder gaan met leven.
sunset 15-03-2008
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|