|
Baf ! Dat was nog eens een knal.
Als een standbeeld stond ik daar
even perplex, mijn knieën knikkend
door deze onbeschofte aanval
niet veraf voor mijn geestesoog
stak een kortstondig vuurwerk op.
Gedompeld in de donkere nacht,
weigerden onwillig, die dwaze benen
gehoor te geven aan hogere bevelen.
Zoekend naar een schijnsel in de duister,
tastend naar herkenning, ontstak een licht.
Ik hield het ondertussen wel voor bekeken.
Mijn toestel – helaas - had het begeven.
|