een voor een kwamen zij op
schaarden zich bewonderend
rond de distel
deze genoot
maakte zich groot
zijn hoofd bloeide
z'n kleurrijk groeide
ver boven zijn bolletje
doch de roosjes applaudisseerden
maakten een theatrale buiging
waardoor de ranke hartjes klapten
knapten zij ,op steeltjes uitgeleefd
voorover ,het was voorbij
zij rusten zacht nu
op zijn stekelpracht
heeft hij de staat weer
alleen in de nacht