ik ben die ene Einzelgänger
die gewoon zichzelf aanbiedt
meer niet, dat en de ander
het verloren zijn en toch saam
zoals de kater ronkend
naast mij, plots verder gaat
meeneemt wat hem lief is
soms wat aandacht vraagt
het steeds weer weggaan en
terugkomen zonder verhaal
een hart beladen met taal
dat woordenloos pompt en stuwt
alleen de contouren lezend
uit het bewegen van komen
en gaan, de trillingen in
de ether van ieders bestaan
een verhaal zonder verhaal
of het echte verhaal
in de grootsheid en het kleine
in een kosmisch veld
Erna