op mijn blote voeten loop

ik daar door de regen in zomerlucht ruikende

naar onweer opgestegen vochtigheid

druppels druppelend

terwijl ik vecht tegen mijn tegenpool

ben ik niet akkoord met mijn zelfbeleid

verandering is gunstig doch angstaanjagend

vermoeid en doorweekt op de dool

alsmaar mezelf beklagend

nee het is niet mijn schuld

geen kauwgom hangt aan mijn schoen

toch zou ik meer geduld goed gebruiken kunnen kan wonderen doen

begrijp je ruziën doet je alsmaar met zijn twee

nooit alleen meestal uit frustratie en gedwee

naar de twee kanten uitgesproken

eindigen in een knuffel , spijt en een zoen

liefs

09-06-2009