|
eerst was er stilte, talmende bewustheid
het water van de aarde heeft de zee geruisloos vol getapt
toen in oktoberherfst de dijken braken
woest onbeheerst, een mengsel tussen zand en mist
was alles rondom vis en voel nog enkel modder
de nacht heeft schaduwen tien graden weer teruggedraaid
en ergens tussen twaalf en twee heb ik mijn huis ontruimd
(’t is toen dat ik jou tegenkwam, gedroomd)
nu wandel jij door al mijn lege kamers
waarvan ik nog de huur betaal voor slechts die ene dag
dat jij weer in mij woont.
sunset 05-10-2007
|
