|
ik loop - verwonderd - door een stad die niet bestaat
de tijd staat om mij heen als huizenblokken
de weg van het verleden heb ik afgelegd
‘k versnel mijn pas, ginds is de toekomststraat
langs onverspilde tijd spoed ik mij voort
en zie de consequenties van mijn daden
geen tijd meer voor berouw, ‘k voel me bevrijd
daar is mijn doel, - het plein der eeuwigheid
ik heb mij van de spiegel afgewend
de tijd als metgezel heeft me verlaten
het weten me vergaan, ging met de tijd
vlees wordt weer woord - geest tegenwoordigheid
en zie zo wordt het sterven tot gewin
een nieuw begin
maarten
|