 |
| Abel Staring - 22:56 02-04-2009 |
|
|
Agnost ben ik, maar dat is vooral een strijdkreet die
ik aanhef als mensen opdringerig zijn en willen weten
of ik nog geloof. Ik geloof dat ik ongeneeslijk religieus
ben en daarom begeef ik me een enkele keer toch maar
weer ter kerke. Niet om een fonkelende preek te horen
die toch immer uitblijft maar om simpelweg in de
bank te zitten en geroerd te worden door de optocht
van priester, akoliet en misdienaars. Die introitus
raakt mij, de lezingen raken mij ook. Ik wil eigenlijk niks,
ik wil er zijn, ik wil horen, ik wil niet definitief
de band doorsnijden met de traditie. Ik luister, ik ben
een vreemdeling en bijwoner in de Coelikerk, gewijd aan
O.L.Vrouwe Onbevlekt Ontvangen.
Ik ga niet ter communie want ik weet mij als kind
van de reformatie niet officieel welkom. Voor minder
doe ik het niet en verder zit ik daar maar wat en geniet
van het gregoriaans hoe bibberig ook gezongen. Ik zit
daar en ben en voel me misplaatst en kijk maar wat rond
en denk opeens aan de heilig verklaarde pastoor van Ars.
Die zag elke dag een boer binnenkomen die achterin ging
zitten en ook maar wat keek en nooit zijn lippen bewoog.
Ter communie ging hij niet en na de dienst was hij doorgaans
schielijk vertrokken. De pastoor sprak hem eens aan
op zijn gedrag en de man zei:
"Je l'avise et Il m'avise ".
"Ik kijk hem aan en Hij kijkt mij aan."
Meer had hij niet nodig.
eens was hij
het kruispunt van blikken
de opgaande zon
nu een sliertje licht nog maar
in de avond boven zee
|
|
|
Reactie gegeven door Abel Staring - 21:09 04-04-2009 |
|
|
|
Ja, die Wilson is lezenswaardig, die heb ik ook
nog ergens in de kast, schreef ook over Paulus.
Het eerste hoofdstuk beviel me, maar verder ben
ik nooit gekomen. Er zijn te veel boeken in de
wereld...
Zen waardeer ik ook, al ben ik nooit
vergeten wat ik eens las: in het begin was er zo'n
toestroom van monniken, veelal jonge jongens, dat
men in arren moede maar de zitdiscipline uitvond...
Vorige week kocht ik de uitgebreide H.M. Enomiya - Lassalle:
Zen und christliche Mystik, 1986, 3. Auflage. Ik heb ergens
ook nog een Nederlandse vertaling met minder inhoud.
Door mijn interesse in Japanse dichtvormen kwam ik in het
verleden vanzelf in contact met Zen.
Ik scheer dus niet alle oosterse goeroes over 1 kam,
maar een gezond wantrouwen kan geen kwaad. Ik hoorde
mijn omgeving jaren terug bijv. al juichen over Mansoek Patel
en moest onlangs lezen dat die ook al van z'n voetstuk
is gevallen. Verering van vrouwelijke aanhangers, tja,
daar moet een mens maar tegenkunnen.
Groet van Abel
|
|
Reactie gegeven door milou - 16:00 04-04-2009 |
|
|
|
@Abel Staring
Ik dacht niet bepaald aan Bagwan of Sai Baba.
Elke religie heeft nu eenmaal zijn clowns, en daarop komen veel mensen af.
Ik dacht meer aan zen-meditatie technieken om het bewustzijn te exploreren, en zo mogelijk de satori-toestand te bereiken, waar leegte en oneindigheid elkaar wederzijds belichten.
Wat betreft de queeste naar de oorspronkelijke Jezus-figuur, die is voor mij ook niet af, en ik lees zeer regelmatig wat er in dit verband verschijnt.
A.N.Wilson is een auteur, die ik in dit verband zeer hoog schat,maar het werk van James R. Robinson heb ik nog niet gelezen, dat staat nog op het programma.
Het blijft iets dat je niet meer loslaat, ook en misschien vooral als je agnost bent.
met vriendelijke groet milou
|
|
Reactie gegeven door Abel Staring - 12:10 04-04-2009 |
|
|
|
Ja, zo ruwweg ben ik het wel met je eens,
niet alle verlies is volkomen verlies, er
is ook de winst van meer openheid.
En toch...: achter de traditie huist nog
steeds een man die me intrigeert. Hij is
vergoddelijkt, verafgood, maar wie was ie
nou werkelijk? Daarvoor moet je je toch
wel grondig in de joodse context verdiepen
en in het raadsel van de betrouwbaarheid van
de bijbelse teksten over hem. Ik heb me voor-
genomen om eindelijk eens het werk van James
M. Robinson te lezen. Die is de grote
reconstructeur van wat je "wetenschappelijk"
als woorden van Jezus zelf kunt aanmerken.
De Quelle waaruit Marcus en Mattheus geput
hebben. Een rabbi-achtige figuur? Een mysticus
ook, zeker, en... een nar of hoe je dat ook
noemen wilt? Een randfiguur die door woord en
gedrag en door symboliek ogen opende voor wat
er speelt, niet alleen "tussen hemel en aarde",
maar vooral ook tussen mensen.
Goed, de historische Jezus is niet achterhaalbaar
zegt men, maar misschien kom ik nog eens dichter
bij hem. Hij boeit me meer dan oosterse goeroes
met Mercedessen en instant oplossingen voor men-
selijke problemen.
Nou, dat was het dan weer voor deze keer.
Groet van Abel
|
|
Reactie gegeven door milou - 23:43 03-04-2009 |
|
|
|
Bij deze mooie tekst en tanka de volgende bedenking.
Hoewel vele mensen in Europa, nu agnost zijn, is hun mentaliteit toch sterk getekend door het Christendom.
Dat de christelijke waarden niet meer direct verbonden worden met de Christusfiguur, maar los van Hem een eigen leven zijn gaan leiden, heeft voor mij voor- en nadelen.
Nadeel is dat er een traditie dreigt verloren te gaan van collectieve religieuze beleving in de vorm van mis,ritueel en herdenken. Het voordeel is dat men niet meer in die ene figuur moet geloven, met al wat daarbij komt van exclusie en strijd, om tot spiritueel bewustzijn te komen.Mystiek is niet langer gebonden aan die ene figuur, maar krijgt iets inclusiever, meer-omvattend dan in de tijd van Theresa van Avilla en Jan Van Het Kruis bvb. Nu staan we ook veel meer open voor andere niet-christelijke vormen van religieus beleven: boeddhisme, hindoeïsme,taoïsme, omdat we niet langer geloven dat Christus De Weg is.
Dus het is voor mij ambivalent, maar kan mij vinden in je tekst en je tanka.
grt milou
|
|
Reactie gegeven door Abel Staring - 23:13 03-04-2009 |
|
|
|
eens was hij
het kruispunt van blikken
de opgaande zon
nu een sliertje licht nog maar
in de avond boven zee*
Mijn stukje is een stukje tankaproza, dus proza met een tanka
die meer moet zijn dan puur samenvatting of herhaling met
andere woorden. De eerste versie is inderdaad te schematisch
uitgevallen. De trigger was voor mij een aanhaling uit de
Fenomenologie van de waarneming van Maurice Merleau - Ponty:
de dingen zijn kruispunten van blikken. Dat werd hier eerst
"een kruispunt van blikken", nu "het" kruispunt van blikken.
Kijk, dat woord kruispunt is al meerduidig, maar die blikken
rijmen op wat de boer zegt met z'n "Ik kijk hem aan en hij
kijkt mij aan". Ik dacht op mijn geheugen afgaand dat de boer
naar een crucifix keek, maar tot nu toe maken alle door mij
gevonden varianten van de anecdote gewag van het tabernakel,
d.w.z het kastje op het altaar waar het geconsacreerde brood,
de overgeschoten hosties dus, worden bewaard. Dat is van een
Dinglichkeit die ik niet meemaak, waardoor ik mezelf weer erg
protestants voel.
Eens was hij een ding..., het ding bij uitstek,
het allerheiligste, eens was hij de opgaande ( zon ), oftewel:
Oriens, een oude titel voor Jezus, die ook vaak Sol Justitiae
wordt genoemd, zonne der gerechtigheid.
Dat alles sterft hier in het Westen uit, sterft weg. Als
dat sliertje licht wat ik heel vaak soms nog uren
na zonsondergang boven zee zie hangen.
Dank voor je reactie. Je ziet dat kritiek nuttig kan zijn.
Groet van Abel
P.S. De pastoor van Ars oefende natuurlijk wel om daarna
op te treden... ( Deze anecdote kende ik overigens niet.)
* eens was jij
een kruispunt van blikken
een opgaande zon
nu een sliertje westerlicht
uitstervend boven zee
|
|
Reactie gegeven door Jaco Wouters - 02:09 03-04-2009 |
|
|
|
Ja, de Hartebrugkerk, Haarlemmerstraat, de Mare, voor mij zeer aardige herinneringen, maar aan de buitenkant. En die pastoor van Ars, die oefende zijn preken toch in een lege kerk? Een aardige boodschap hier, over symboliek kun je soms zelfs lachen, maar niet over de heiligheid erachter. Alleen het nawoord past niet echt bij mij, teveel twijfel over die blikken, en het lijkt te logisch dat ze, komende vanuit het oosten, in het westen stranden. Aangenaam stukje Abel.
Grt. Jaco
|
|
Reactie gegeven door milou - 23:12 02-04-2009 |
|
|
|
Ja, soms behoefte aan die andere wereld, die zich maar toont als je deelneemt, ritueel en gezang, anders is het 'aviser', bekijken, beschouwen....
Voor mij zeer herkenbaar.
groet milou
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
