|
maanjuweel - 15:54 01-04-2009 |
|
|
terwijl speldenprikken gevoelloos in navelstaarders blijven steken bijten zure explosies genadeloos mijn borst leeg
een diepgaand leven later stuwt triomfkoorts hoge zeeën op een enkeling wijkt verwonderd terwijl een sinus de bocht uit gilt nagelresten blijven in bloedige vegen op de onbegrepen muren
ik dans energiek maar beheers de uitstroom niet van slappe akkoorden de prijs is levensgroot
bij zovelen
speel ik stille tekens in mijn sea of tranquility raken vitale echo’s kant nog wal
|
|
|
Reactie gegeven door maanjuweel - 15:06 02-04-2009 |
|
|
|
@ ray
Dank voor het goede lezen.
De navelstaarders hebben een functie, zie mijn reactie aan Papaver hieronder.
De sinusbeweging is er één van omhoog naar omlaag en weer opnieuw. Bi-polairen leven de hele dag/hun hele leven op deze slingerbeweging. Ik weet even geen betere typering, ik zal er over nadenken.
Sea of tranquility: voor zover ik nu weet, heeft deze plaats op de maan (nog) géén Nederlandse naam, dus was het even behelpen.
Kant noch wal: je hebt gelijk. Maar in dit geval heb ik hem vrij letterlijk kunnen toepassen (zie mijn reactie aan Papaver hieronder). Ook hier zal ik nog over nadenken.
warme groet
M
|
|
Reactie gegeven door ray - 00:23 02-04-2009 |
|
|
|
terwijl speldenprikken gevoelloos
in navelstrengen blijven steken
bijten zure explosies
genadeloos mijn borst leeg
klopt gevoelloos dubbel m.i
sinus tangus etc etc, zou ik ander woord woor vinden
ik dans energiek
beheers de uitstroom niet
slappe akkoorden
de prijs is levensgroot
jammer dat 'raakt kant noch wal' een bekende uitdrukking is
ineens engels gebruiken vind ik ook minder.
al met een een be(k)(h)oorlijk gedicht.
mvg
ray
|
|
Reactie gegeven door maanjuweel - 21:50 01-04-2009 |
|
|
|
Hallo Papaver,
Goed weer iets van je te horen/lezen, ik vreesde werkelijk dat je om gezondheidsredenen uitgeschakeld was (geen grap of spot, vraag me alleen niet hoe ik erbij kom, ergens iets hal opgevangen vrees ik en tegelijkertijd lang niet van je gehoord).
'Gemene' (van algemene) heb ik verwijderd, evenals 'huidige' (van huid). Te verwarrend,dan wel teveel (teveel bijvoeglijke bepaling) bleek op DT.
Ik speel vaak met betekenissen, waardoor de letterlijkheid geweld aan wordt gedaan: 'gevoelloos' in plaats van 'ongevoeld'. Het navelstaren bevordert de gevoeligheid niet, dus de prikken worden niet gevoeld. Bij een gezond persoon hoort dit ook zo, bij een bi-polair mens kan dit een extreme reactie oproepen (de rest van de eerste strophe). Een licht positieve prikkel roept dus euforie op (tweede strophe).
De Umwelt begrijpt dit niet en deinst wat terug, terwijl betrokkene wanhopig probeert grip terug te krijgen (rest tweede strophe). Ook hier weer: spelen met betekenis: muren van onbegrip (cliché) vertaald in: 'onbegrepen muren', waarbij het(mis-)grijpen ook weer terugslaat op de bloedige nagels op de muren.
De 'uitstroom' slaat op ernstig energietekort of uitputting, een reactie op het extreme gedrag, betrokkene beheerst de uitstroom = wegvloeiende energiestroom niet. De slappe (ak-)koorden geven het wankele evenwicht weer; ook laat deze zin het voortdurend element van het ziektebeeld zien: er is een aaneengeregen keten van wankele evenwichten. Betrokkene is daarmee altijd onrustig, een torenhoge prijs die levenslang duurt.
Door de pijnlijke ervaringen met het onbegrip, probeert betrokkene door 'hints' nog wat begrip bij de ander af te roepen, tevergeefs: de sea of tranquility (op de maan) belichaamt het eenzame roepen, waarbij de wanden van deze maanvulkaankrater zóver wegliggen dat op enige roep géén echo komt.
Het explosieve heb ik, gelet op het ziektebeeld, bewust ingebouwd. In beelden produceren blink ik uit...ben altijd al wat uitbundig geweest in woordkeuze. Ik probeer wel beheersing in te weven, en hou me aanbevolen voor concrete suggesties.
Dank voor je moeite en je inhoudelijkheid
groet M
|
|
Reactie gegeven door papaver - 18:40 01-04-2009 |
|
|
|
maanjuweel,
misschien moet je toch eens leren je beelden wat minder vet te maken, en meer aansprekend naar mij toe, de lezer. “gemene speldenprikken die gevoelloos(?!!) / in huidige navelstaarders blijven steken(!?) . Mijn eerste vraag: ‘probeer je hier iets te vertellen, uit te beelden, beelden te verkopen, verbeelding op te blazen, of al beeldend door twee regels zwansen’? Vertel het mij gerust. ‘bijten zure explosies / genadeloos mijn borst leeg’??? Ik vermoed dat je in de loopgraven van 1942 bent beland.
Je denkt als lezer dat het dan een beetje stopt, dat heftig donderen van woorden, maar nee hoor, zie strofe twee: ‘een diepgaand leven later / stuwt triomfkoorts hoge zeeën op’. Ik vraag mij eigenlijk af waar jij beelden hebt leren produceren? Nergens zo blijkt. Misschien in de ijzergieterij van taal, maar ben je vergeten dat het woord daar veel te bruut uitkomt, en wel degelijk moet gepolijst worden.
Maar ik hou me wel aan de laatste regel: ‘raken vitale echo’s kant nog wal’!
Welzeker! Kant noch wal. Jouw gedicht voelt een beetje aan alsof een walvisvaarder uit het verre noorden dwars over land tot Schiphol doorsteekt. Zoiets.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|