|
het strand aan 't wandelend duinenmeer
slaapt einderwaarts het land
in weemoedwind het weerzien weer
met golven die zich neergevlijd
als schelpengruis in 't zand
draag jij nog steeds de kleur van brem
heel stil geademd uit mijn mond
en in je haar wat sterrendauw
dat glinstert in zwart nachtelijk blauw
als 't liefste wat ik ken
in maansteenhagel trekt het mij
naar 't winterdroeve nergens, nooit
een troubadour van lentezang
maakt dat zijn harpgespeel
het ijs nu dooit
sunset 23-02-2013
http://sunset.deds.nl
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|