|
zoals een rivier het land overspoelt
bestormt mij het grijs verleden
herinnering trekt oude wonden open
vergeten doden komen weer tot leven
samen met de hoge lach en grove vloek
de hechting in ongebroken vriendschap
onontbeerlijke veelkleurige blijheid
om de prestatie van het blijven gaan
en de verbeten tranen door het falen
nu rest verbazing over het voortbestaan
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|