|
wanneer de zon weer 't luchtruim pacht
en grif de laatste ster ontzet
lik ik de wonden van de nacht
en zoek de veren van mijn bed
de uil verdween met 't laatste zwart
nu merels fluiten in mijn goot
voorbij de daken, stil, verstard
kleurt zich de einder karmijnrood
onder dit hemels kleurenlicht
komt 't leven stilaan weer op gang
ik smeek vanuit vermoeide plicht
't ontwaken van mijn muzezang
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|