|
|
dezwijger - 22:34 20-12-2008 |
|
|
we raken niet uit de oppervlakte van het bed immense witte vlakte waar we liefdevol woordjes strooien en oppikken
mijn hart slaat over verlopen vrouwen met spannend gestifte lippen of onschuldige meisjes die genadeloos in het hart snijden
jij wilt het mooi arbeid en luwe zondagen het verslinden van onze kinderen een gooi naar de bruiloftstooi
wie zal dat verhinderen
|
|
|
Reactie gegeven door dezwijger - 10:35 21-12-2008 |
|
|
|
Zwijgers zijn soms babbelkousen, Anna Maria : )
Die laatste zin is inderdaad een twijfelgeval. Ergens past hij wel. Mocht ik een betere vinden dan vervang ik hem.
Maar gedichten verminken om een air van poëtische vaagheid op te houden, doe ik niet graag. Vaagheid is op veilig spelen.
|
|
Reactie gegeven door anna maria - 23:07 20-12-2008 |
|
|
|
dit gedicht spreekt me ook aan.
je hebt beslist zeggingskracht, zwijger ;).
p.s. is de laatste regel echt nodig?
grt
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|