|
gisteren wenen uren een pijnvol
verlangen en ik, gestorven, naakt
in stormgetijden van dit leven
tel d’ uitgedoofde sterren
die uit een koude hemel vallen
gisteren dansen egels door het groen
in opstijgende nevel aan het water
zwijgen de stemmen uit mijn grijs verleden;
nu baart de liefde diepe vreugde
in warmte van 't omarmen
jouw mond kust zoet mijn lippen wond
sunset 08-08-2013
http://sunset.deds.nl
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|