|
| | vergeef me voor je bloemetjes die ik achterliet in onze herinnering of misschien een idee van het perfecte zelfs de dansende homo op mijn graf dacht dat hij het gevonden had
nee doorprik desnoods snijd het door, de illusie dood het en we rennen het met stokken achterna, dood het
kunnen we hier in het gras geen ideeën delen, zullen we poezie schrijven alle cliches haal ik uit de kast |
|