|
Hoe oppervlakkig
zijn ziel ook leek
toen hij de krasjes
met jaloersmakende nonchalance wegblies
vrouwen als dank
voor hun inspiratie
uit zijn leven verjoeg
het kon niet verhullen
dat de bijbehorende lach
een volgend teken was
van zijn onzekerheid
had hij anders gekund
dan zijn noten
te vondeling te leggen
want zij lieten zien
wie hij werkelijk was
en ik?
ik ben slechts een luisteraar
achterblijvend in verbazing
kijkend naar de stukjes
van zijn breekbaarheid
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|