|
Het sleetse lijf gekrompen met de tijd
Op jacht naar iets dat nimmer werd gevonden
Het hunk’ren naar ontbinding maar gebonden
Voortdurend vluchtend voor de eeuwigheid
Gekozen lasten ankerden met spijt
In stramme schouders dichtgegroeid met zonden
Geboeide handen waar in oude wonden
De onmacht schreeuwend werd tentoongespreid
Het zwakke hart voorziet de levensader
Vermoeid en traag van bijna stollend bloed
Waaruit de stroom spoedig zal wijken
Een vogel die niet om kan kijken
Vliegt eindelijk de vrijheid tegemoet
In splinterbeelden spiegelt zich een vader
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|