zoals zwart op wit

 

 

 

 

 

 

 

kom en volg me

zeg niet dat je blijft waar ieder het hoofd afwendt

van eigen onvruchtbaarheid

 

het vals gefluister

kruipt immers over barre grond

om de zwakste wind te vertrappen

 

beneden, waar ramen uit het licht gezogen worden

en alle manen verdwijnen rond het najaar

 

kom en laat je ontroeren

door het stilzwijgende of door witte vlindergedichten

die zich in de tuin neerleggen als pure poëzie

 

spreek zacht mijn naam uit

en volg het binnenbruidsorkest van de winter