|
het kon niet, het mocht niet
ik stond het mijzelf niet toe
depressie wist wel beter
stuurde paniek en hyperventilatie
tot ik kapot gebeukt was
mijn opgelegde rollen
vielen een voor een
ik had ze al te lang gespeeld
toen ik eindelijk opgaf
opende zich de duisterkamer
waar ik het licht niet kende
.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|