Leo Leeflang rekt zich uit,

steekt zijn hoofd naar buiten en gaapt;

“Deze dag staat centraal voor heel mijn leven

want straks koestert het zonnetje  mijn rug,

daarop ga ik een educatief uitstapje maken

van wel hier tot helemaal naar de overkant.”

Voor zijn vertrek tussen a  en b

komt hij Juliëtte  Bontenvlinder tegen,

zij fladdert kort door de bocht en zegt;

“Hé slome schildpad,

het belooft een heerlijke dag te worden hé,

zoals de sterren nu staan weet ik..    ik word vandaag verliefd,

mag menig duizendschoon bestuiven,eendagskinderen op blaadjes zetten,

kortom,de hele wereld tonen dat ik binnen no-time intens heb geleefd,

wanneer wij ons vanavond treffen, stak jij slechts

een straatje over ,voor je `t kon beseffen ,was jouw dag al om ”.