 |
|
dat
uit het leven grepen
al eerder misprijzend was
heeft mij niet gegrepen
het klonk er te naargeestig uit
dat
je gewoon daardoor zelfs
niet eens onbegrepen
het leven liet is mij nagekomen
een berichthoofd titelde dit
met aflaten weten de tel kwijt
heeft hij zich opgeborgen
de onverlaat die nooit op tijd
die nu nooit meer tijdschrijft
ik heb dat geweten
maar wij waren uitgeteld
uitgerekend vandaag
nauwgezet op de regel
een naschrift
|
|
|
Reactie gegeven door Ries - 13:32 17-10-2008 |
|
|
|
Ha ja ik had het DAT moeten noemen. Doodgewoon (aan eenstukjegraag) :-)
JA buigend over stenen waar nu namen op staan geschreven waar eerder je alleen je eigen kalend hoofd spiegelend in zag.
Zoiets is afscheid nemen van niet meer dan een karkas. Kras gesteld natuurlijk. Maar wie haalt het dan ook in zijn botte kop om punten te zetten waar ik een komma had verwacht. Sommige mensen doen ook maar bedacht ik me gisteren stiekem achter aan de stoet. En prompt stond er een naARschrift te prijken in mijn kladblokje :-D. Ik lach mezelf maar even toe want die ander laat het achter wegen (is dat nu een of met twee woorden?)
Ik wordt dichter
al mijmerend
in overleven.
Tekort,
vandaag de dag.
GrR
Ik was misschien wel de eerste in mokum die zonder K pot mocht schrijven. Na drie jaar worstelen met mijn linkerhand. Was zo bevlekt geraakt, dat het onleesbaar bleef met rechts schrijven.
Eventjes werd links toegelaten (stem sindsdien links) in derde, kon ik eindelijk leren schrijven.
Kreeg een blauwe Big. En dat kreng lekte bij het leven. Dus werd mijn het punten zetten verboden. Ik heb dat nooit meer aangeleerd :-D
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 12:44 17-10-2008 |
|
|
|
Doodgewoon, waar de dood woont, langzaam uitwonen. Als uit het leven gegrepen? Of greep, uit het leven, op het leven, als in begrepen, verklaard.
Of klaar, als in geklaard, ingeklaard -
Het duizelt me. Ik ga naar het plaatje: (ongezien) een schoolbank, twee aan twee, de jongens rechts de meisjes links. Ouderwetse inktpotten in de tafeltjes, maar niet meer altijd in gebruik, er waar ook al vulpennen met van die ronde plastic vullingen.
Je beste vriend zat naast je, als later je collega, maar nooit voor onbepaalde tijd...
liefs,
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
