Dilemma

‘Henk? Met Rosa. Ga je mee, straks even een borrel drinken?’

Kijk, dat soort onverbloemde uitnodigingen, daar zal ik nooit aan wennen. Want het gaat natuurlijk niet om drinken. Dat wil zeggen, wel als middel, maar niet als einddoel.

Hier wreekt zich mijn opvoeding. Vrouwen horen niet assertief op te treden. Mijn moeder was een klein muisje tegenover een dominante vader. Dat Pa zich regelmatig verslikte in haar machinaties om haar zin te krijgen was weliswaar zijn verdiende loon, maar het macho dat hij had beviel me wel.

Echter, ik lijk op mijn moeder. Als ik niet hetero was, zou ik een prima homootje geweest zijn. Nu begeef ik mij met grote omzichtigheid in het verkeer tussen de geslachten. Ik laveer van de ene vriendin naar de andere en maak slagzij, als ik het niet meer aan kan.

Het allerergste is, als ik de controle verlies en ik in bed beland met een meestal non-descripte dame. Ik heb altijd grote moeite mij de naam van de betrokkene te herinneren en bedien mij van misleidende koosnaampjes. Dat werkt dan ook weer contraproductief, want wekt verwachtingen die ik niet van zins ben noch in staat om te realiseren.

Ik zal ook nooit goed begrijpen waarom geslachtsverkeer zo geliefd is. Ik vind het een hijgerige kledderboel en ik moet na afloop altijd ernstig baden. Dat vermom ik dan als een naspel, maar in ieder geval hygiënisch.

Maar terug naar het hier en nu.

‘Hi Roos. Ja, leuk. Ik maak eerst deze notitie even af, dan zie ik je daar wel. OK?’

‘Jo. See you.’

Dat geeft me de gelegenheid even wat geur-akties te realiseren. Weer een hang-up van me. Ik denk altijd dat ik stink, dus dan ga ik naar de plee en was wat er gewassen kan worden.

Vrouwen stinken natuurlijk ook, maar dat heeft een functie. Geheel en al van logica ontdaan vind ik dat altijd wel lekker. Hoewel, bij enig nadenken. Het is natuurlijk wel een gevolg van de machtspositie van de jagende man. Die veroorzaken die geur-explosies.

Mooi. Goed. Op naar “De rustende Jager”. Een uitspanning aan de rand van het stadje waar ik woon, compleet met speeltuin en zandbak. En rieten stoelen onder zwaar belommerde bomen.

Ze zat er al. Geheel en al voorbereid. In keurige rok en witte blouse. Als contrast voor straks. Inconsequent, gegeven mijn persoonlijke dispositie dienaangaande, maar ik kwets niet graag mensen.

Bovendien, hell hath no fury like a woman scorned, dus afwijzen is levensgevaarlijk. Of althans loopbaangevaarlijk, want deze Rosa is mijn baas.

h.