|
|
Oh, scharlaken luchten, schreef de slechte dichter moedeloos. Je zag direct dat heel de lucht hem niets meer interesseerde. Alles ging maar dood, dat wel. Gooi maar in mijn pet, de weg is lang en vruchteloos. De benen die het moeten doen staan sombertjes paraat. Zwaaien naar de leuke meisjes en de kroegen overslaan, komaan! Mooie dingen maken, schoppen naar het oergevoel en alles overstijgen. Stappen zetten, meters maken, zwaar getroffen afstand nemen, lachen tot er oorlog komt, oke?
|
|
|
Reactie gegeven door ajq - 19:12 07-04-2006 |
|
|
|
De nagel op de kop. Zo ben ik. Als ik ooit eens een mening heb zal ik er over schrijven ;-)
|
|
Reactie gegeven door Barmeisje - 18:39 07-04-2006 |
|
|
|
Tja. Niet links, niet rechts en óók nog eens niet rechtdoor. Gezapig, of zoiets. Het leest wel lekker weg en het staat er zoals gebruikelijk weer strak bij. Maar ja. Ach.
Hipi-hipi,
Barmeisje.
|
|
Reactie gegeven door ajq - 09:16 07-04-2006 |
|
|
|
Toen ik de PC opensloeg had ik waarlijk geen idee hoe dit zou vallen. En zie: er staan prachtige reacties. Even zo goed had ik niet opgekeken als er had gestaan: Kwaak, wat een rommelig gedicht! In de hoek!
Dat loopt toch wel als een rode draad door mijn dichtmakerij. Iedere opgetekende inval moet eerst maar eens door een ander worden gelezen, want ik weet het vaak niet. Soms ben ik te streng en soms te goedmoedig voor mezelf. En het moet in ieder geval steeds doorgaan. De behoefte om te schrijven zit als een zeurende kleuter in een hoekje van mijn schedel te jengelen.
Met dit gedicht en de reacties is de kleuter zeer tevreden. Het blijft toch allemaal maar zoeken naar erkenning hé?
Buigt, uw schoenafdruk staat in veel mijner broekzitvlakken en het helpt. Dank daarvoor.
Beli, ooit trapte ik bijna in de Vrije Musketierval. Misschien vraag ik je nog eens naar een opsomming van verzen die het goed deden in huize Beli.
Lil, mijn angst voor jou in het donker mindert ;-)
Erna, dank je wel voor je lieve commentaar. Ik hoop nog dikwijls gastheer van jouw geraaktheid te mogen zijn.
Groet,
AJQ
|
|
Reactie gegeven door Lilian_C - 02:53 07-04-2006 |
|
|
|
Als toevoeging op de prachtige reacties wil ik kwijt, dat het zo gemakkelijk lijkt dit te schrijven en dat is o.a. jouw kwaliteit. Er zijn een aantal schrijvers waarbij ik, wanneer ik hen gelezen heb, de neiging krijg subiet in de pen te kruipen. Jij bent daar een van.
mvg Lilian
|
|
Reactie gegeven door Beli - 01:55 07-04-2006 |
|
|
|
Maar ik heb hem óók ontdekt hoor :-) Voor mijn p.c. de laatste keer crashte had ik hele pakken gedichten van Kwaak opgeslagen staan voor geval hij ooit zou vragen welke gedichten hij in een bundel zou zetten.
In ieder geval moet dat gedicht van de twijfelaar er in komen, want daar heeft de hele familie hier pret om gehad, terwijl ik de enige ben die iets met poëzie heeft.
Nu even aan AJQ zelf:
Wat ik hierboven zeg is echt waar hoor! En wat Buigt zegt, dat vind ik ook, alleen kan hij het veel mooier zeggen :-)
En dit is weer een fijn, zelfrelativerend gedicht.
Jij bent groter dan je wil weten meneer!
Groet,
Beli
|
|
Reactie gegeven door Buigt - 22:26 06-04-2006 |
|
|
|
Naja, ik word op mijn wenken bediend. Je moet de dichter wel bewonderen voor zijn achteloze talent waar hij, ook in zijn gedichten, het liefst een beetje schamper over doet. Dat komt denk ik, omdat hij diep vanbinnen nog niet wil opduiken boven het maaiveld; dat hij nog niet waarlijk geknipt en geschoren wil worden. Door bijvoorbeeld een liedje als Chansons d'Amour.
Het gedicht begint met markies de Cantecler, maar bij de dood verandert de toon. En die toon wordt gaandeweg - over nauw verholen bitterheid met name - meer realistisch. De eindregel vind ik geweldig. Want zo ziet de eeuwige wereldvrede er waarachtig uit: elke dag opnieuw lachen tot het oorlog wordt.
Ik ben vanwege de zwaartekracht geïnteresseerd in opbouw en evenwicht. Dat zit hier volgens mij behoorlijk snor. Dit stuk staat als een piramide, met een dunne boven- en een brede onderkant.
Merk op dat - tussen neus en lippen - de zin van het bestaan wordt onthuld:
> Mooie dingen maken, schoppen naar het
> oergevoel en alles overstijgen.
Zo is dat werkelijk, ik voel het. En ik kan me niet herinneren dat oergevoel eerder zo duidelijk te hebben gevoeld in een stel regels. Voor zover iemand het nog niet wist, Kwak is een groot dichter en dat issie en ik heb het lekker altijd al gezegd.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|