ik hoor een stem die roept om leven
het verleden jaagt en kan niet scheiden
daarom kan alleen hij zichzelf bevrijden
door het heden dan maar weg te geven

voorbij het leven schreeuwt zijn geest
van een hemels  licht, niet uit te leggen
maar ondanks dat wil hij tot ons zeggen
dat hij bij ons veel te kort is geweest

de tijd verraste wel zijn lijf
maar zijn ziel ging op de vlucht
de wind nam hem mee in een zucht
naar een vleesloos nieuw verblijf

voorbij het leven raakt hij mij
een mistig flard uit zijn bestaan
doet mij hier met stomheid slaan
ik dacht verward, jij was toch vrij-

-van 't hechten aan dit aardse leven
waarin jij alles hebt gegeven
en zovelen jouw liefde mochten beleven
voorbij dit leven heb je mij gedreven-

-zoals je ook eens zei:
'de dood kent slechts 1 getij
niet het komen maar het gaan
heimwee is al wat ons rest
na dit hemels aards bestaan