|
haast topazen zwolgen wij spochtend in een ochte'rzon
een tong, een tong, een koninkrijk
en ronkend sloop het loom.
mijn been, vergeefs, gekromd en stom
mijn arm op sterven na fantoom
afbakbrood in 't achterhoofd
wie zij, wie zij, mijn koninkrijk
stak terloops heur haar in brand
woogde ballen in haar hand
verzocht mij niets van zin te zeggen
d'r tong me haast in 't oog gelegd
ronkend sloop het zaterdaags loom.
|
