|
Toen God aan ons zijn zoon gaf
dacht hij toen daarbij?
het zal nu beter worden
de mens komt weer tot mij.
Maar wat hij was vergeten
bij het uiten van die wens
dit is toch niet zo simpel
een mens die blijft een mens.
Met zijn eigen dingen
waar de mens van houdt
een mens kan het niet laten
maar gaat altijd in de fout.
Seipie
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|