|
in uren van uitdijende stilte
vliegen trekvogels door de lucht
glijdt tijd wachtend door handen
licht brengt mij naar het duister
en nergens hoor ik nog muziek
om op te dansen; het weten kwelt
sluipt door de dag op loden benen
en luistert, hoort het innerlijk
vergeten vuur dat zich niet loont
en ook voor tranen in de ogen
geen echte reden, slechts angst
in nachten die zich slapeloos woelen
en toch, hoe zacht en zijig was je huid
die ik mij nu nog steeds herinner
sunset 29-10-2013
http://sunset.deds.nl
|
