 |
|
Jij bent mijn golf
mijn trek naar de kust
mijn zout op zoet
als je me nu eens voor een keer niet meesleurde
terug naar jouw monding van praatgoud
kan het blijkbaar niet beheersen, ook niet zoeken onderwijl
maar wel bewegen als jij me zet
honderd meter onder peil
en dan weer naar voren
sporen in het zand
niet meer alleen
mijn zucht naar jouw wand
eventjes alleen maar liggen
met jou zo naast me, zon in mijn gezicht
jij zal altijd bewegen
ik....
nu even niet
|
|
|
Reactie gegeven door johan - 17:38 04-09-2008 |
|
|
|
He Erik,
tuurlijk heb je helemaal gelijk. Ik wilde je niet voor lul zetten of zo met dat gedicht, meer neerzetten wat je opmerking met mij doet (en dat jij de criticus bent die ook in mij zit, want ik voel en weet ook wel dat mijn dicht nog van veel beter niveau moet worden). Dit gedicht is trouwens van 4 jaar terug ofzo, maar wilde hem gewoon plaatsen. En ik zit precies op het punt dat jij beschrijft, het mooie versus het niet mooie. Ik besef me erg goed dat ik meestal in het mooie wilde geloven in mijn leven, maar dat dat niet waar blijkt te zijn; met andere woorden, ik kom steeds meer in de relaliteit terecht, ipv een soort naieve, droomwereld, waar ik niet met 2 benen op de grond sta. En ook dat vind ik niet verkeerd van mijzelf, het is een proces. Dat heeft allemaal zo zijn reden gehad, en ik ben inderdaad verrekte serieus altijd geweest en had dan waarschijnlijk een 'mooie dicht' nodig (om het allemaal lekker duaal neer te zetten). Maar nu dus inderdaad het punt waarop het neerkomt op wat nu 'echte poezie schrijven' inhoudt. Ik schrijf meestal in 1 zucht, intuitief, dit gedicht stond in een halve minuut op papier. Erik, waar en hoe denk je dat ik die omslag kan maken?
Ik ga in ieder geval eens oefenen met wat lelijke woorden.
Bedankt!
groet Johan.
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 09:18 04-09-2008 |
|
|
|
Nou ik word hier wel blij van hoor, 2x lachen onder één gedicht. En ik zie 'm nu pas :-)
liefs,
|
|
Reactie gegeven door Mr.Deuce - 01:04 04-09-2008 |
|
|
|
Erik heeft wel gelijk, of je er blij van moet worden is een tweede. Maar goed, een echte schrijvert zal wel niet schrijven om er blij van te worden. Moet zeggen dat je inzicht af en toe uiterst demotiverend is Erik, en dat bedoel ik op de allerbest mogelijke manier.
|
|
Reactie gegeven door ErikLelieveld - 00:31 04-09-2008 |
|
|
|
ja merci! Laat mij ook lache
En toch he, zo heel erg om te lachen is het nou ook weer niet als je kijk dat met je tweede "je bent" serieus gewoon meer woord en poëzie brengt. Dus daar waar jij mooi denk te schrijven zit je nog niet op een poëzienivo dat je wel makkelijk kan halen wanneer je denk "we zullen Erik er eentje van Jetje teruggeven."
En dat zie ik hier best wel vaak, mensen die heus wel poëzie kunnen schrijven, maar met dat ze echt voor poëzie "gaan zitten" dat ze dan meer de caligrafie zoeken bij wijze van spreke, het mooie, dan dat ze schrijven zo ze kunnen. Misschien zijn de mensen wel te serieus, denk ik dan. en dan kun je het ook nog omdraaien, dat doe ik zelf met eigen inzendingen, hoe onserieuzer mijn woorden er lijken te staan, sommige inzendingen van mij zijn echt heel simpel, maar des te serieuzer ik dan ben.
Dus je kunt vanuit dat andersom (lelijke woorden hoeven geen lelijk gedicht op te leveren zoals mooie woorden perse geen mooi gedicht hoeft op te leveren, zelfde geldt voor de inhoud, mooie inhoud wil niet zeggen mooie poëzie)
etc etc, maar je begrijp me vast wel!
Groet
Erik!
|
|
Reactie gegeven door johan - 17:34 03-09-2008 |
|
|
|
Je bent mijn gal
mijn niemand die blijven zal
in achterloze tonen
breng jij mijn beweging te val
Maar juist jij
sleurt me mee naar een monding
van steels vertellen
over zaken onbegrepen
afgemeten, tegen beter weten
niet te beheersen niet te zien
tot jij weer spuugt
zijn de woorden een vriend
en heb jij ook liefde verdiend
mijn allerbeste vijandvriend
En goud met houten spaken
daagt me uit, weerspiegelt
kritisch en verlegen
rijdt ziekte mij vooruit,
tot jij me begrijpt.
|
|
Reactie gegeven door johan - 17:16 03-09-2008 |
|
|
|
grapjas :)
|
|
Reactie gegeven door ErikLelieveld - 01:22 03-09-2008 |
|
|
|
het kan natuurlijk ook aan de medicijnen liggen he?
Van sommige medicijnen krijg je een overdreven speekselproductie en als je dan even niet oplet ga je van kwijlen. En dan krijg je daar dit soort poëzie van. Moet je even de bijsluiter lezen. Daar kan dat op vermeld staan.
Weet je, andere medijnen doen soms heel iets anders.
Werken poëtisch wat minder zacht
Eh en de kwijl die heb je dan beter onder controle
bv
je bent mijn rochel
mijn ochtendrochel
gerijpt zoet maar toch zout
als ik je nu eens voor een keer niet uitspuugde
terug mijn keel in van rochelgoud
maar kan het niet beheersen, wel mikkend onderwijl
ik ben kampioen verspugen
ja, dat zijn heel andere medicijnen he?
Daar blijft je kwijl gewoon iets substantioneler van
Maar ja, je moet het er maar eens met de dokter over hebben...
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
