|
Met getergde ogen
blik ik doden op je hart
en schijt onder wat je lief hebt.
Nee ik ben niet altijd lief en teder
al is mijn binnenste meer dan dat
soms kun je ook de pot op.
Ik laat me nimmer de wet voorschrijven
nu niet, straks niet en nooit niet
ken je die taal?
Verder is het geen betoog
het is realiteit
en ik hoop enkel dat je lezen kan.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|