|
| | |
‘Een vent met tekst, graag’
vroeg mijn vriendin en ik
kon me daar in vinden
we doken naar praatparels
in stille wateren, maar vonden
geen diepe gronden
dus volgden we een cursus
wederzijds gedachten lezen
en zakten hopeloos
we deden braille, ‘Mans voor
gevorderden,’ we praatten veel
maar toch voornamelijk met elkaar
‘Wat willen die wijven toch?’
dachten onze mannen
- dit bleef onuitgesproken
tot ik een jongeman zag met letters
in zijn nek, ik kon ze nèt niet lezen,
leesgierig scheurde ik zijn textiel
zag, hoe ver zijn woorden reikten,
zocht op zijn vel naar spelfouten
en begon te verbeteren |
|
