|
De wijzer van de klok
pakt me in, laat me peinzen
weemoedig denken
bespiegelt zorgeloosheid
wat ik gister droomde.
Mijn rokken wapperend
fietsend door de straten heen
dezelfde bomen blikken mij
welwillend toe - ze lijken
niet anders vandaag.
Jaarringen verstreken
de lucht en het rijwiel
niet veranderd
noch de klinkers
in de weg.
Mijn ziel wijzer
maar toch gelijk
seconden vliegen
ik blijf om het even.
31 oktober 2012
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|