fluisterbomen

 

 

 

 

 

 

I.

 

er is geen boom

die bijt of  woorden snijdt

uit de aarde

 

van hen die zich niet kunnen weren

en zwerven in ontvolkte schaduwen

 

dat ik dan aan vrede denk 

telkens ik een boom zie staan

met takken nog in het ochtendmaal

 

brengt de honger in mij naar boven

om de stilte te verraden met een machteloze schreeuw

 

 

II.

 

er is geen bloem

die schreit of  koude regen

vermijdt

 

van hen die geen hoop meer dragen

en  doornig worden neergeveld

 

dat ik  dan aan morgen denk

telkens ik een bloem bewaar

laat  liefde zonder naam

 

 

III.

 

 

er is geen wachthuis

in dit leven waarin de wind mij

zal bedreigen

 

daarom slaap ik graag in bomendromen

op mijn bloemenbinnenbuik