In het Mastbos in Brabant,
had men een paar
Palmbomen geplant
uit een heel ver land.
 
 
Zij groeiden op tussen
Beuken Dennen en eiken,
maar ondertussen
stonden die heel raar te kijken.
 
De Eik zei tegen de Den.
'Dat zijn bomen
die ik glad niet ken.
Hoe zijn die hier toch gekomen?'
 
 
De Den moest het antwoord
schuldig blijven.
Toen zei de Beuk.
'Ik vind ze wel leuk zijn `t soms Olijven.'
 
Van ver riep een hoge Populier:
'Zeg Eik wat doen die vreemde bomen hier?
Het zijn volgens mij allochtonen
die hier zijn komen wonen!'
 
'Ja' zei de Eik.
'Als ik ze goed bekijk,
dan zijn het Palmbomen,
die zijn van heel ver naar hier gekomen.'
 
 
 
 
De Palmen reageerden terstond,
maar een vreemde taal
kwam uit hun mond.
De Eik riep toen heel verbaal.
 
'Die Palmen moeten integreren;
zodat zij onze bomentaal gaan leren.'
'Nee'  zei de Den.
'Ik wens hier geen boom die ik niet ken.'
 
'Ja.'  Zei de Beuk.
'Bij nader inzien vind ik dat ook niet leuk.'
'Och.'  Riep de Populier
en hij verhief zich fier.
 
 
'Het heeft mij ook verbaast
toen zij hier werden geplaatst,
maar wij moeten toch onderkennen;
dat wij aan hun aanwezigheid zullen moeten wennen.'
 
'Laat ze genieten van onze vruchtbare aarde
wanneer zij zich aanpassen
aan onze normen en waarden
dan hoeven zij van mij niet te op te krassen.'
 
De autochtone bomen
staken hun takken bij elkaar.
en zijn toen tot een wijs besluit gekomen.
Ja mensen het is werkelijk waar.
 
 
 
Zij sloten toen een convenant;
dat zij zouden hen accepteren
als die bomen uit een ander land
 het onvervalste Brabant`s zouden leren.
 
 
Wanneer u nu in Mastbos loopt
ziet u tussen Beuken, populieren, Dennen en Eiken
Palmen staan die tot de hemel reiken
en tot het Hollands natuurschoon zijn omgedoopt.
 
DdJ.