|
|
|
Geschreven door milou |
|
|
nu is het de goede tijd
het kerhof staat vol bloemen
en het water valt met bakken
uit de lucht
jammer van die kinderen
die hier steeds meer komen spelen
snel rennen tussen de perken
of voor dood gaan liggen
op blauwe marmer
of roze graniet
een kind - het is waar-
kent de zwaarte van het leven niet
en al eten wij dan soms eens
een appel of een banaan
oneerbiedig
wij kennen iedereen die hier begraven ligt
verslikken ons in een datum of een naam
zoeken ons plekje uit in de zon
om te rusten en niet meer te bestaan
de dokter maant ons soms
om eens wat anders te doen
naar het park of de speeltuin te gaan
hij kent net als de kinderen
de zwaarte van het leven niet
en ook al ligt zijn vrouw hier onder de grond
al jaren in een sneeuwwit graf
hij is altijd haastig en kijkt op zijn horloge
als was elk bezoek hier hem een straf
hij weet niet dat als hij weg is
Liesje of Hanneke lachend gaan liggen
op zijn sneeuwwit graf
Gijsje of Odin voor hen knielen
tot ze stikken in hun lach
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|