boulevard als lichtend lint
verraden zal hij ons niet
in die kuil in vaalduister strand
verlaten door oosterburen
in ’t afkoelende zand
van die intieme enclave
streel ik knullig haar hand
gevoel van plots ontwaken
dan hapert ons fluist’ren
naar een schromende kus
door onze onwetendheid
volmaakt onschuldig
en altijd bleef ik hier
in deze stad van duinen
‘k zie dagelijks nog dat strand..
haar nimmermeer
uit “De Zee en Ommelanden”
© Eli Stater
