|
de nevels die door ‘t land nu schrijden
maken heel klein wat eerst bedrukkend leek
de hemel schijnt in groen en ondoorzichtig
waar in de verte velden al verglijden
wat flarden bomen landloperen in einders
verdronken weiden draaien nog in ‘t rond
gekende plekken worden grijs, verdwijnen
in eerste uren van een avondlijke stond
en huizen staan heel stijf in tuinen
waar vensterlicht als late vogels fladderen
zacht sterft ’t geluid van dag in avondluimen
’t wordt stil en duister, de avond valt in nacht.
sunset 18-07-2007
|
