in het land waar beloftes afgekapt
worden door wegroestende machettes
verdrinkt onmeetbare rijkdom zich
in poelen van bloedmodder en tranen
moordend is de mens op haar creatiefst
het land dat gelijk het heelal geen
dood kent enkel een oneindig aantal
bloederige geboortes waar gisteren
vermoord wordt en morgen grenzeloze
dromen meebrengt in haar omhelzing
de nacht struikelt over onbegraven
schimmen en gaat languit op haar bek
zo de nieuwe dag begroetend
een roodroze gloed die zich wikkelt
om de horizon als geluiden verweven
met de lucht het land wordt wakker