|
Mercedes - 21:59 29-06-2008 |
|
|
Gaandeweg verloopt je tred in sneltreinvaart
Je beste eigenschap? De jacht op hazen
Bijna zwevend boven een slaafs parcours
kunnen ze jou wel trainen, maar niet raken
Achter iedere rib een façade van hart en adem
achter iedere seconde een flitsend record.
|
|
|
Reactie gegeven door Willem van Lit - 11:15 30-06-2008 |
|
|
|
Ha Mercedes,
dat van die vijfde regel, ja, zo rent die beter. En over een poes in mijn oksels? Ja, da's ook poezie.
Willem
|
|
Reactie gegeven door Mercedes - 06:12 30-06-2008 |
|
|
|
Lieve Willem,
Voor de goede orde, ik heb regel vijf veranderd.
Want die klopte mijn inziens niet.
De dichter heeft bewondering voor het dier dat zo snel is als de wind. Vind het alleen jammer dat ze achter een nephaas aanlopen. Liever zie ik ze in de vrije natuur, maar dat geld eigenlijk voor ieder dier.
Behalve poezen, die horen 's nachts in je oksel te slapen.
Liefs en slaap lekker
|
|
Reactie gegeven door Willem van Lit - 01:09 30-06-2008 |
|
|
|
Mercedes,
over een hazewindhond. Misschien dat Midas Dekkers ooit een portret schreef over dit type, hoewel... ik denk het niet, want hij vindt honden minnetjes. Nu dan, jij wel. Hij komt langzaam op gang en "verloopt", d.w.z. - klinkt als - vervalt, maar dan wel in omgekeerde zin: steeds harder. Hét kenmerk van de hazewindhond is dat hij hazen op top van snelheid en zwenken door het veld opjaagt. Typerend is dat hij wel te trainen is, maar niet gedwongen. Dan de tweede strofe. Ze zijn ribbenstenger, ja, maar dat lijkt niet echt. Een ongezonde facade lijkt te duiden op halve valsheid, iets waardoor hij juist niet gekenmerkt wordt, juist door die supersnelle aard van hem.
De vraag die rest, is: wat maakt de hazewindhond zo bijzonder dat hij een dergelijk gedicht verdient? De dichter spreekt hem zelfs aan: je. Heel directe conversatie, alsof het beonderend, maar ook half en half verwijtend is bedoeld. "Zo, daar kan je het mee doen".
Ik probeer de gang van een gedicht los te haken uit zijn eerste serie en ik tast naar een tweede serie; die te benoemen... daarmee dan iets te treffen. Dat lukt niet altijd. er zijn steeds meerdere invalshoeken en niveaus van betrekking waarmee de dichter een schrijf/leesverband zoekt met de lezer. Boodschap, appél, constatering, vertelsel, nieuwsgierigheid, uitdaging, soms snoeverij, soms gewoon kleine dialoog. Zo zoek ik naar dat verband. Het klikt wel eens, ik haak ook wel eens naast en draai dan gierend uit het scharniertje. Kwestie van afstemming van humeuren, gedachten, verstand en de prikstand van mijn stemming op de momenten. Over poezie is eindeloos veel te zeuren en te knippen. Juist door hetgeen niet gezegd is in het gedicht.
Afijn, zo kan ik nog wel even doorgaan natuurlijk. Ik heb wel meer over poezie geschreven. Elders, ooit.
Groet,
Willem
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|