|
sommige vrouwen
die mij vaak het liefste waren
durfde ik niet te benaderen
bang aan hen verknocht te raken
rond hen als een onooglijke
satelliet te draaien
om hen te vermijden beschreef
ik de vreemdste banen
met plaatsen die ik ijlings verliet
en anderen waarin ik mij verschool
tot ik door een bevriende hand
werd opgediept
met omwegen waarin ik verdwaalde
werd mijn bestaan een doolhof
waarvan alleen ik de reden wist
zonder het te beseffen was ik
tot planeet geworden
van één die ik dag en nacht
op gelijke afstand hield
bang om in het licht te verbranden
te schroeien onder de zon
leefde ik slechts in een baan
door haar bewegen geschapen
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|